Van jongs af aan droomde ik er al van psychologe te worden. Anderen helpen, dat wilde ik doen. Ondanks dat het wellicht enigszins naïef was om te denken dat dat alleen kon als psychologe en te verwachten dat ik tijdens mijn opleiding toverbonen zou ontvangen waarmee ik elk probleem op magische wijze kon wegtoveren, voelt het nog altijd als het allermooiste beroep. Voor mij persoonlijk is het mogen hebben van een aandeel in iemands verbeterde welzijn namelijk het allermooiste dat er is en brengt mij dat ontzettend veel voldoening. Ik ben ontzettend gepassioneerd in het werk dat ik mag doen. Cliënten die mij bellen vanuit enthousiasme dat zij zojuist een succesmoment hebben ervaren en verbetering aan den lijve ondervinden, maken dat mijn hart een sprongetje maakt en zorgt er elke keer weer voor dat ik een dansje mee doe vanuit mijn kantoor. Ik voel een grote verantwoordelijkheid voor het psychisch ondersteunen van cliënten in de samen te bewandelen weg en bereiken van beoogde verbetering. Dat maakt dat ik mij zowel in het verleden als vandaag de dag ontzettend hard inzet om optimale zorg te bieden. Beschikken over de fundamentele kennis van psychische aandoeningen en klachten, verandermechanismen en behandelmogelijkheden is hierin wat mij betreft van cruciaal belang. Hiertoe heb ik diverse opleidingen succesvol afgerond en brede werkervaring opgedaan. Daarnaast staat het bieden van een veilige omgeving voor mij centraal in mijn werk als zorgaanbieder. Als psychologen komen wij in veel gevallen gevoelsmatig ontzettend dichtbij. Comfortabel zijn in het contact is daarbij een van de belangrijkste voorspellers van succes in therapie. Het maken van een oprechte connectie van mens tot mens als basis, onbevooroordeeld zijn, goed luisteren en aansluiten op de behoeften vind ik dan ook van groot belang.

Ik ben mijn praktijk gestart omdat ik van mening ben dat psychische zorg vandaag de dag in veel gevallen beter kan. Zowel gedurende mijn eerdere werkervaringen als in mijn werk vandaag de dag hoor en zie ik dat cliënten ontzettend graag hulp en verbetering in hun situatie wensen, maar het vertrouwen in hulpverlening verloren zijn. Zij hebben te maken gehad met ellenlange wachtlijsten, met hiërarchische en afstandelijke contactsferen, hebben talloze verschillende gezichten als behandelaren gezien, zijn bestempeld met talloze (onherkenbare) diagnosen en daardoor gebonden aan een vooraf bepaald aantal sessies (al dan niet voldoende) en zijn van het kastje naar de muur verwezen. Ik ben van mening dat dit soort zaken maken dat de drempel om psychische hulp te vragen hoger wordt dan deze vaak al is en het doet mijn psychologenhart verdriet om te zien dat mensen als gevolg daarvan te lang rond blijven lopen met klachten vanuit de gedachte dat er weinig tot niets mogelijk is. “Het moet toch anders kunnen?”, dacht ik. En dat kan het zeker. Naar mijn mening dienen wij er als zorgaanbieders namelijk verantwoordelijkheid voor te dragen om psychische hulp van hoge kwaliteit op toegankelijke en laagdrempelige wijze aan te bieden. In deze visie hebben Laura en ik elkaar volledig gevonden. Vanuit deze overkoepelende visie op de te bieden zorg en vanuit de gezamenlijke wens onze cliënten een breder, specialistisch aanbod te kunnen bieden, hebben wij besloten de handen ineen te slaan en onze krachten te bundelen. Dit is dan ook exact hetgeen waar wij binnen SVB Psychologen voor staan.